Roman Nowicki (ur. 18 grudnia 1903 r. w Przasnyszu, zm. 7 kwietnia 1954 r.) - ochotnik na wojnę polsko-sowiecką 1920 r.
Był synem Andrzeja, kucharza pułkowego, a potem właściciela cenionej przasnyskiej restauracji oraz Rozalii z Jabłońskich. Należał do pierwszej przasnyskiej drużyny harcerskiej, w listopadzie 1918 r. brał udział w rozbrajaniu Niemców na terenie miasta. W 1920 r. jako ochotnik uczestniczył w wojnie polsko-sowieckiej. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w kwietniu 1954 r. Wracał z Parciak, gdzie pracował na tartaku i nie dotarł do Przasnysza. Prawdopodobnie został zamordowany przez funkcjonariuszy UB. Symbolicznie spoczywa w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Przasnyszu. Upamiętniony też został na Pomniku Pamięci i Chwały Żołnierzy Niepodległości, odsłoniętym 29 listopada 2018 r.

BIBLIOGRAFIA
1. Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Przasnyszu, 1903, akt chrztu nr 470.
2. Alfred Borkowski, Przasnyskie portrety. Część pierwsza, Przasnysz 2004, s. 56.
3. Aleksander Drwęcki, Cmentarz parafialny w Przasnyszu, Przasnysz 2003, s. 155.
4. Piotr Kaszubowski, Z dziejów harcerstwa w powiecie przasnyskim w latach 1917-1950, [w:] 85 lat na szlaku wielkiej przygody. Historia ZHP na ziemi przasnyskiej, pod red. Tadeusza Siółkowskiego, Przasnysz 2002, s. 20, 22.
5. Władysław Nekrasz, Harcerze polscy w bojach. Przyczynek do udziału młodzieży polskiej w walkach o niepodległość ojczyzny w latach 1914-1921, t. 2, Warszawa 1931, s. 103.
6. Radosław Waleszczak, Przasnysz i powiat przasnyski w latach 1866-1939. Zarys dziejów, Przasnysz 1999, s. 252.
7. Wspomnienia z 1918 r., oprac. Piotr Kaszubowski na podst. wspomnień Kazimierza Kaszubowskiego, "Ziemia Przasnyska", 1992, nr 5, s. 4.