St. post. Teofil Apatazy

Urodził się w 1900 r. w Zarębach. Był synem Adama i Franciszki z Pijanowskich. W policji od 21 stycznia 1925 r. Początkowo służył w Komendzie Powiatowej w Lidzie. We wrześniu 1939 r. pełnił służbę w Przasnyszu. Z żoną Apolonią, córką Andrzeja, wychowywał czterech synów: Szczepana (15 lat), Mariana (14 lat), Eugeniusza (11 lat) i Tadeusza (9 lat).
Po agresji wojsk sowieckich na tereny Rzeczpospolitej osadzony w obozie w Ostaszkowie. Zamordowany w Twerze. Figuruje na liście wywózkowej z dn. 10. IV 1940 r. nr 023/3 poz. 76. W 2007 r. mianowany pośmiertnie na stopień aspiranta Policji Państwowej. Awans został ogłoszony w dniu 10 listopada 2007 r., w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów". Jego nazwisko widnieje na tablicy katyńskiej na cmentarzu parafialnym w Przasnyszu. Upamiętnia go również dąb, zasadzony 5 września 2009 roku w Górach Dębowych koło Janowa, podczas uroczystości „Katyń… ocalić od zapomnienia”.

Władysław Bajer

Władysław BAJER Posterunkowy Policji Państwowej urodził się w 5 listopada 1909 roku w Baranowie w powiecie przasnyskim. Dwa dni później został ochrzczony w miejscowym kościele parafialnym. Był synem Stanisława i Franciszki z Białczaków. W policji służył od 2 listopada 1937 roku jako kandydat kontraktowy na szeregowca z przydziałem do Grupy Rezerwy Policji Państwowej w Warszawie. Po ukończeniu 1 lutego 1939 Normalnej Szkoły Fachowej dla Szeregowych Policji Państwowej w Mostach Wielkich w powiecie żółkiewskim, przydzielony został do województwa poznańskiego. Służbę pełnił na posterunku w Bralinie w powiecie kępińskim. Osadzony w obozie w Ostaszkowie, zamordowany został w 1940 roku w Twerze. Pośmiertnie został mianowany na stopień aspiranta Policji Państwowej.

Rtm. Adam Bartosiewicz

Urodził się 30 stycznia 1900 roku w Rostkowie jako syn Franciszka i Marii z Krzykowskich. Uczęszczał do szkoły w Przasnyszu, następnie ukończył Państwowe Gimnazjum Filologiczne im. Piotra Skargi w Pułtusku i 2 semestry Wydziału Leśnego SGGW w Warszawie.  W 1916 roku wstąpił do POW, miał  pseudonim „Tosio”. Od 1919 roku służył w 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich. Od sierpnia 1919 roku przebywał na froncie, brał udział we wszystkich walkach 4 pułku. Za czyny bojowe otrzymał Order Virtuti Militari 5 klasy i Krzyż Walecznych. Po wojnie ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie, a następnie Oficerską Szkołę Kawalerii w Grudziądzu. W 1925 roku w stopniu podporucznika przydzielony został do swojego frontowego 4 pułku piechoty. Pełnił w nim służbę do 1937 roku, awansując w 1927 roku do stopnia porucznika, w 1935 roku zaś – rotmistrza. Rodziny nie założył. Odznaczony został Medalem 10-lecia Odzyskanej Niepodległości i Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921. W 1937 roku został przeniesiony na stanowisko dowódcy szwadronu kawalerii KOP „Rokitno. W marcu 1939 roku został dowódcą 4 szwadronu 1 Pułku Kawalerii KOP w składzie Armii „Łódź”.
W czasie kampanii wrześniowej odznaczony został przez dowódcę Armii „Warszawa” generała Juliusza Rómmla Orderem Virtuti Militari IV klasy. 5 września 1939 roku został ranny w pobliżu miejscowości Piaski-Beleń nad Wartą. Nie zgłosił się do szpitala w Łodzi, ale razem z podporucznikiem Czesławem Nosko wyjechał do miejscowości Sarny, gdzie formowano zapasowe jednostki kawalerii. Po zajęciu Sarn przez wojska sowieckie ukrywał się, lecz został wydany Rosjanom przez Żydów. Osadzony w obozie w Starobielsku, zamordowany został przez NKWD w Charkowie. W Piatichatkach, dzielnicy Charkowa znajduje się dziś wspólny cmentarz ofiar zbrodni komunistycznych.
Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z dnia 5 października 2007 roku mianował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony w dniu 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów". Jego nazwisko widnieje na tablicy katyńskiej na cmentarzu parafialnym w Przasnyszu. Upamiętnia go również dąb zasadzony 5 września 2009 roku w Górach Dębowych koło Janowa, podczas  uroczystości „Katyń… ocalić od zapomnienia”.

Ppor. rez. Kazimierz Berczyński

Urodził się 21 lipca 1908 r. w Przasnyszu jako syn Stanisława i Stanisławy z Bojarskich. W Przasnyszu był organizatorem życia kulturalnego, długoletnim kapelmistrzem orkiestry harcerskiej. Absolwent Gimnazjum Koedukacyjnego Magistratu Miasta Przasnysza (1929) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 7a w Jarocinie (1931). Podporucznik ze starszeństwem 1 grudnia 1932 r., przydzielony do 13 pułku piechoty, w 1937 przeniesiony do 77 pułku piechoty. Pracował jako urzędnik w Nowogródku. Był żonaty z Haliną ze Skrobeckich, miał córki Marię i Elżbietę.
Więzień Kozielska, w kwietniu 1940 r. zamordowany przez NKWD w Katyniu. Figuruje na liście wywózkowej z dn. 9 IV 1940 r. nr 022/2, poz. 6. Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z dnia 5 października 2007 r. mianował go pośmiertnie na stopień porucznika. Awans został ogłoszony w dniu 9 listopada 2007 r., w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
Jego nazwisko widnieje na tablicy katyńskiej na cmentarzu parafialnym w Przasnyszu. Upamiętnia go również dąb zasadzony 5 września 2009 roku w Górach Dębowych koło Janowa, podczas uroczystości „Katyń… ocalić od zapomnienia”.