Andrzej Antoni Jabłoński (ur. 1 grudnia 1840 r. w miejscowości Tyszki Bregendy w parafii Żmijewo Kościelne, zm. po 1928 r.) – powstaniec styczniowy.
Był synem Franciszka Jabłońskiego, ekonoma z Tyszek i Wiktorii ze Stryjewskich. W 1865 r. mieszkał przy rodzicach w Kotermaniu. 
Doczekał niepodległej Polski, otrzymując jako uczestnik powstania styczniowego awans na podporucznika. Wymieniony w Imiennym wykazie weteranów powstań narodowych 1831, 1848 i 1863 r. na zasadzie Ustawy z dnia 2.8.1919 roku (Dziennik Praw Nr. 65 ex 1919 r.) przez Komisję Kwalifikacyjną i zatwierdzonych przez Min. Spraw Wojsk. i Ministra Skarbu), stanowiącym dodatek do „Dziennika Personalnego” nr 10 z 12 marca 1921 r. oraz w kolejnych „Rocznikach Oficerskich”, zawierających wykazy oficerów weteranów.
W 1865 r. poślubił w parafii Lekowo Juliannę Faustynę Biernacką, urodzoną w Petrykozach, a zamieszkałą w Pawłowie córkę Leopolda i Julianny z Bogurskich. Pracował jako młynarz, kolejno w Tokach w parafii Czernice Borowe, Kakach-Mroczkach, Ostrowych-Kokaczach, Krzynowłodze Małej, jako sadownik w Krzynowłodze oraz karczmarz w Jednorożcu. Miał dwanaścioro dzieci, z których pięcioro zmarło w dzieciństwie. W 1919 r. owdowiał. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę mieszkał w Chorzelach, był mieszkańcem tego miasta jeszcze w 1928 r. Dalsze losy nieznane. 
BIBLIOGRAFIA
1. Archiwum Państwowe w Mławie, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Żmijewie Kościelnym 1840: akt urodzenia nr 65. 
2. Archiwum Państwowe w Pułtusku, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Chorzelach 1919: akt zgonu nr 151.
3. Imienny wykaz weteranów powstań narodowych 1831, 1848 i 1863 r. na zasadzie Ustawy z dnia 2.8.1919 roku (Dziennik Praw Nr. 65 ex 1919 r.) przez Komisję Kwalifikacyjną i zatwierdzonych przez Min. Spraw Wojsk. i Ministra Skarbu), stanowiącym dodatek do „Dziennika Personalnego” nr 10 z 12 marca 1921 r., s. 16. 
4. „Rocznik Oficerski” 1923, Warszawa 1923, s. 45
5. „Rocznik Oficerski” 1924, Warszawa 1924, s. 93
6. „Rocznik Oficerski” 1928, Warszawa 1928, s. 863.