Syn Józefa i Marianny z Zawadzkich, urodził się 4 października 1882 r. w Golominku. W policji służył od 1919 r. z przydziałem na posterunek w Płońsku. Dalszą służbę pełnił na posterunkach w Zamościu, Suchocinie i Gostyninie, od 14 maja 1933 r. na posterunku w Czernicach Borowych w powiecie przasnyskim i tam przebywał nadal we wrześniu 1939 r. Mianowany starszym posterunkowym 1 marca 1936 r. Karol Kobuszewski odznaczony został Brązowym Krzyżem Zasługi. Mieszkał w Czernicach. Z żoną Marią wychowywał czworo dzieci: Kazimierza ( ur. 1914 r.), Tadeusz (ur. 1921 r.), Marię (ur. 1919 r.), Jadwigę (ur. 1924 r.).
Po agresji sowieckiej na ziemie Rzeczpospolitej osadzony został w obozie w Ostaszkowie. Wiosną 1940 r. został zamordowany przez NKWD w Twerze i pogrzebany na cmentarzu w Miednoje. Figuruje na liście wywózkowej z kwietnia 1940 r. nr 012/4 poz. 12. W 2007 r. mianowany pośmiertnie na stopień aspiranta Policji Państwowej. Awans został ogłoszony w dniu 10 listopada 2007 r., w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów". Upamiętnia go dąb, zasadzony 5 września 2009 r. w Górach Dębowych koło Janowa, podczas uroczystości „Katyń… ocalić od zapomnienia”.