Ryszard Konstanty Borowy ps. "Odrowąż", "Żelazny" (ur. 13 maja 1904 r. w Kuskowie-Dzierżnie, zm. 2 maja 1977 r. w Warszawie), żołnierz niepodległościowego podziemia, dowódca NSZ w powiecie przasnyskim, leśnik.
Był synem Konstantego, założyciela (1907) i pierwszego prezesa Kółka Rolniczego w Czernicach Borowych oraz Bronisławy ze Smoleńskich. Uczęszczał do miejskiej szkoły w Przasnyszu, potem uczył się prywatnie. Świadectwo dojrzałości uzyskał w Grudziądzu, w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym (1926). W latach 1926-1927 odbył obowiązkową służbę wojskową w 18. Pułku Ułanów Pomorskich w Grudziądzu. W 1936 r. ukończył Wydział Leśny SGGW, pracował w Urządzaniu Lasu w Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Warszawskiego, następnie w latach 1937-39 w Okręgu Toruńskim.
Uczestniczył jako rotmistrz rezerwy w kampanii wrześniowej, następnie w okresie okupacji hitlerowskiej w ruchu oporu (pseudonimy "Odrowąż", "Żelazny"). Od 1940 r. był komendantem Organizacji Wojskowej, potem dowódcą podokręgu Polskiej Organizacji Narodowo-Syndykalistycznej Mazowsze Północ, następnie dowódcą II grupy operacyjnej Narodowych Sił Zbrojnych (powiaty Działdowo, Mława, Przasnysz, Ciechanów). W 1944 r. został awansowany do stopnia majora.
Po zajęciu Mazowsza przez wojska sowieckie wyjechał do Torunia, gdzie został pełnomocnikiem rządu na województwo pomorskie, a w 1946 r. - inspektorem w Dyrekcji Lasów Okręgu Toruńskiego. Jego mieszkanie stało się schronieniem dla ukrywających się partyzantów z powiatów przasnyskiego i ciechanowskiego, mieszkał tam m. in. Czesław Czaplicki. W 1947 r. Ryszard Borowy objął stanowisko wiceministra leśnictwa.
W październiku 1949 r. został aresztowany przez UB. Oskarżono go o szpiegostwo oraz zdradę stanu i po sfingowanym procesie skazano na 15 lat więzienia. Przetrzymywany był kolejno na Rakowieckiej, w Barczewie i we Wronkach, wyszedł na wolność w 1956 r. W latach 1956-64 pracował w Zakładzie Ekonomiki Leśnictwa, a od 1964 do 1972 r. w Zakładzie Hodowli Lasu Instytutu Badawczego Leśnictwa. Był inicjatorem programu przebudowy drzewostanów na zasadzie tzw. przerębówki. Za pracę zawodową i społeczną był wielokrotnie nagradzany. W 1946 r. odznaczono go Srebrnym Krzyżem Zasługi, otrzymał też Złotą Odznakę Związkową za pracę zawodową i społeczną. Konstanty Borowy był żonaty z Zofią Ossowską (zm. 2003), która przekazała pamiątki po nim do muzeum w Przasnyszu. Pochowany został w grobowcu rodzinnym w Czernicach Borowych.
BIBLIOGRAFIA
1. Alfred Borkowski, Piotr Kaszubowski, Przasnyskie portrety. Część trzecia, Przasnysz-Ciechanów 2009, s. 15-16.
2. Mała Encyklopedia Leśna, Warszawa 1980, s. 46-47.
3. Adam A. Pszczółkowski, Dzieje rodu Borowych z ziemi ciechanowskiej, Warszawa 2009, s. 191-193.
4. Elżbieta Zielińska, Wpisani w historię. Słownik biograficzny województwa ostrołęckiego, Ostrołęka 1990, s. 30.